ظهور پیامرسانها
در سالهای اخیر با افزایش استفاده از پیامرسانهای مختلف و همهگیر شدن آنها در سطح کشور، شاهد رونمایی و عرضهی تعدادی از پیامرسانهای ایرانی هم بودهایم. صرفنظر از نقاط قوت و ضعف آنها شاید مهمترین دلیل روی آوردن بخشی از کاربران داخلی به آنها، پدیدهی فیلترینگ پیامرسانها و شبکههای اجتماعی خارجی از سوی دولت بوده است.
ازطرفی حمایت دولت از محصولات داخلی و اقبال مجموعهها و سازمانهای دولتی و خصوصی نسبت به استفاده از سرویسهای امن و کارآمد داخلی، زمینه را برای فعالیت و بروز خلاقیت نیروهای خبرهی ایرانی فراهم کرده است.
در اینجا قصد داریم دو پیامرسان ایرانی سروش و سلام را بررسی کنیم و درحد ممکن راجعبه ویژگیها و قابلیتهای آنها صحبت کنیم. دو پیامرسانی که هردو بهدلیل حمایتهای سازمان و نهادی که پشتیبان آنها هستند درصورت ارتقای کیفیت نرمافزاری میتوانند به جایگاه خوبی دست پیدا کنند.
پیامرسان سروش
پیامرسان سروش از روز اول با عنوان پیامرسانی برای چت آنلاین معرفی شد. پیامرسانی که سروش کل آن یا بهاصطلاح همان رابطکاربری و خیلی چیزهای دیگر آن، ناخودآگاه ما را بهیاد پیامرسان وایبر میاندازد. سروش، همزمان چند قابلیت را دراختیار کاربران میگذارد ازجمله: امکان ایجاد کانالهای تعاملی، امکان چتگروهی و دونفره، امکان ثبت نظر و لایک، ارسال فایل صوتی و تصویری، قابلیت جستوجو در بین مطالب، افزایش تعداد اعضا تا ۲۰۰ نفر، امکان مشاهدهی موقعیت مکانی افراد به کمک مکانیاب، کنترل و مدیریت دسترسی اعضای کانال توسط مدیر، قابلیت ایجاد ربات، تماسصوتی و غیره. البته بهگفتهی توسعهدهندگان این پیامرسان وطنی، تمرکز اصلی آنها برروی کانالهای تعاملی است.
مسئلهی دیگری که درمورد سروش مطرح است و تاکید زیادی برروی آن میشود قرار گرفتن سرورهای سروش داخل ایران است تا کارشناسان این محصول بتوانند امکان بهینهسازی سرورها و اپلیکیشن را با سرعت و امنیت بالاتری برای کاربران داخلی فراهم کنند.
با تمام این اوصاف، نقص بزرگ این اپلیکیشن محدودیت دسترسی به آن است که فقط در اختیار کاربران اندروید قرار دارد. نکتهی دیگری که از کاربران سروش شنیده میشود وجود کندی و هنگی در این برنامه است که این موضوع در مورد پلتفرمی که درصدد جذب کاربران سرویسهای خارجیست قابل قبول نیست.
اما نکتهی قابلتوجه دربارهی سروش، داستانیست که مربوط به امنیت آن است. در جریان هستید که بعد از نصب یک پیامرسان برروی گوشی، تازمانیکه شما نیازی به ارسال عکس یا ویدیو ندارید، برنامه از شما مجوز دسترسی به آنها را نمیخواهد. اما پیامرسان سروش تا زمانیکه شما این اجازه را ندهید باز نمیشود!
غیر از آن هیچ توضیحی درمورد میزان امنیت اپلیکیشن داده نشده است تا خیال شما را از بابت امنیت آن در برابر هکرها راحت کند. از طرف دیگر در بخش قوانین این پیامرسان موردی وجود دارد که خب تااندازهای قابل تامل است «مسئولیت نشر اکاذیب در چتهای عمومی و خصوصی بهعهدهی خود کاربر است.» بااین حساب تمام چتهای خصوصی هم بهطور کامل زیرنظر کارشناسان مربوطه در سروش است.
یا در جای دیگری نوشتهشده که : «اطلاعات دستگاه کاربر (نوع و نسخهی سیستمعامل، اطلاعات سختافزاری و غیره) ممکن است بهمنظور ارائهی خدماتی بهتر و مناسبتر جمعآوریشده و مورداستفاده واقع شوند.» ولی ننوشته که واقعا چرا باید این اطلاعات در اختیارشان باشد؟ بد نیست بدانید که: شما به سروش اجازه میدهید که حساب کاربری کاربرانی که بهقول خودشان ناقض قوانین هستند و همچنین کاربرانی که یک سال از آخرین فعالیت آنها میگذرد را با/بدون اطلاع قبلی بهطور موقت و یا دائم غیرفعال کند. همین موضوع جمعآوری اطلاعات درواقع همان اشکالیست که درمورد اپلیکیشنهای خارجی و البته معتبر مطرح است.
پیامرسان سلام
اما پیامرسان سلام که حتی اسم آن هم یادآور یک مکالمه و شروع احوالپرسی و گفتوگوست بهعنوان یک شبکهاجتماعی مطرحشده که قابلیتهای تلگرام و اینستاگرام را یکجا با هم دارد. درمورد سلام نسبت به اپلیکیشن سروش، اقبال کمتری وجود دارد.
سلام درواقع نوعی شبکهی اجتماعیست که امکان چت دو یا چندنفره را در کنار اشتراکگذاری تصاویر، کمپینسازی و هشتگگذاری، جستوجوی محتوا، ارسال موقعیت و لایک و نظردهی محتوا، برای کاربران فراهم میکند. محیطی که شما میتوانید با ساختن یک پروفایل، تصاویر و محتوایتان را به اشتراک بگذارید و همزمان به چت در گروه و کانالهای موردنظرتان بپردازید.
البته اگر کمی دقیقتر نگاه کنیم سلام در واقع نوعی تقلید ناشیانه از اینستاگرام است که قابلیتهای تلگرام هم به آن اضافه شدهاست. اما واقعا بهاندازهی این دو شبکهی اجتماعی که یکی رسالت پیامرسان و یکی تفریح و سرگرمی از راه اشتراکگذاری تصاویر را دارد، جذاب و حرفهای است که بتواند مخاطبان هردوی آنها را به خود جلب کند و کاربران داخلی را راضی نگه دارد؟
خب جواب متاسفانه مثبت نیست چون ضعف گرافیکی برنامه و اشکالاتی که در زمان کار با آن برای کاربر پیش میآید باوجود سرعت عملکرد بالا هنوز در حد و اندازهی رقبای خارجی که هیچ، حتی بعضی رقبای داخلی هم ظاهر نشده و باید برای ارتقا و توسعهی این پیامرسان چندکاره تلاش شود.
به امید روزی که محصولات داخلی را باافتخار بهکار ببریم و نیاز به استفاده از هیچ برنامه و یا نرمافزار خارجی نباشد.
با حمایت دولت از محصولات داخلی و اقبال مجموعهها و سازمانهای دولتی و خصوصی نسبت به استفاده از سرویسهای امن و کارآمد داخلی، زمینه را برای فعالیت و بروز خلاقیت نیروهای خبرهی ایرانی فراهم کرده است.
با حمایت از کالای ایرانی و شبکه های اجتماعی خیلی زود می توانیم از خارجیها در زمینه فضای مجازی گوی سبقت را برباییم