واقعیت مجازی و واقعیت افزوده چه هستند و چه تفاوتی با هم دارند؟

واقعیت افزوده(Augmented reality یا AR)

حالا که به آگاهی کافی درباره واقعیت مجازی رسیدیم به سراغ واقعیت افزوده می‌رویم. این تکنولوژی برخلاف ظاهرش با واقعیت مجازی تفاوت بسیار و البته تکنولوژی پیچیده‌تری هم دارد. واقعیت افزوده به کاربر این امکان را می‌دهد تا در دنیای واقعی دنیای مجازی را تجربه کند. به این صورت که محتوای شبیه‌سازی‌شده به دنیای واقعی فرد افزوده می‌شود. در واقعیت افزوده اطلاعاتی مانند تصویر یا متن به دنیای واقعی و محیط اطراف اضافه می‌شود که البته همین موضوع باعث ایجاد محدودیت‌هایی برای شرکت‌های تولید‌کننده می‌شود و باعث شده که این فناوری هنوز آن‌طور که باید رشد جالب توجهی نکند. بهترین نمونه برای واقعیت افزوده بازی مشهور پوکیمون‌گو است که چندی است سر و صدای زیادی به پا کرده است. یکی از بزرگ‌ترین علل محبوبیت این بازی همین استفاده از فناوری واقعیت افزوده است. شما در حین بازی در دنیای واقعی خود هستید و همین‌طور که در خانه یا خیابان قدم می‌زنید موجوداتی را می‌بینید که به محیط اطرافتان اضافه شده‌اند.

یکی از شرکت‌هایی که در زمینه واقعیت افزوده فعالیت بسیاری کرده و در تلاش است تا رقبا را کنار بزند مایکروسافت است. این شرکت با هدست معروف خود با عنوان HoloLens سعی دارد این تکنولوژی را به کار بگیرد. هدست هولولنز و دیگر هدست‌های واقعیت افزوده با هدست‌های واقعیت مجازی مانند Oculus یک تفاوت بزرگ دارد و آن این است که شما در هدست واقعیت افزوده محیط اطراف خود را می‌بینید و اگر مثلا کسی کنار شما ایستاده باشد او را می‌توانید ببینید ولی زمانی‌که هدست واقعیت مجازی را در چشم خود دارید دیگر هیچ ‌چیزی از محیط اطراف خود نمی‌بینید و هرآنچه در نرم‌افزار برای شما طراحی شده در مقابل چشمانتان قرار می‌گیرد. در حالی‌که در هدست واقعیت افزوده کاربر می‌تواند حین استفاده از هدست نه‌تنها محیط اطراف خود را ببیند بلکه با آن ارتباط برقرار ‌کند.

عینک گوگل نیز که چند سالی است از ظهور آن می‌گذرد یکی دیگر از نمونه‌های واقعیت افزوده است. با استفاده از این عینک صفحه‌نمایشی در مقابل چشمان کاربر ظاهر می‌شود که در آن اطلاعاتی از قبیل آب‌وهوا و وضعیت ترافیک ظاهر می‌شود. گوگل اولین نسخه از عینک هوشمند خود را در سال ۲۰۱۲ عرضه کرده و نسخه جدید آن را با امکانات و طراحی متفاوت روانه بازار کرده است که با عبارت OK Glass فرمان صوتی می‌گیرد. سپس کارهایی که می‌توان انجام داد در قالب یک لیست در برابر چشمان شما ظاهر می‌شود که با بالا و پایین کردن سر می‌توانید روی منوها اسکرول کنید. برای مثال اگر بپرسید که ارتفاع برج ایفل چقدر است علاوه بر اینکه می‌گوید ۳۲۴ متر، عکس آن را در مقابل چشمان شما می‌آورد. همچنین شما هنگام کار با این عینک می‌توانید دست خود را در چهار جهت روی دسته عینک بکشید و به این ترتیب روی منوها حرکت کنید.

اپلیکیشن مربوط به این عینک My glass نام دارد که هم برای اندروید و هم برای آی‌او‌اس عرضه شده است. یکی دیگر از شرکت‌هایی که پا به عرصه عینک‌های واقعیت مجازی گذاشته است Epson نام دارد. عینک‌های اپسون از نمایشگرهای OLED ساخته شده‌ است. این عینک از پردازنده‌ چهار هسته‌ای اتم X5 اینتل و اندروید ۵.۱ به‌عنوان سیستم‌عامل استفاده می‌کند. این محصول عنوان سبک‌ترین عینک واقعیت افزوده را به خود گرفته است. به‌طور کلی باید گفت این واقعیت‌هایی که هم هستند و هم نیستند آینده دنیا را در اختیار خود خواهند گرفت. با اینکه این تکنولوژی هنوز آن‌طور که باید رشد چشمگیری نکرده، شکی نیست که در آینده‌ای نه‌چندان دور جزئی از زندگی همه ما خواهد شد.  دیری نمی‌پاید که با عرضه گسترده این سخت‌افزارها از سوی اغلب شرکت‌های تولیدکننده قیمت آن هم به حدی می‌رسد که برای همه در دسترس خواهد بود و مانند بسیاری موارد دیگر در دنیای تکنولوژی روزی خواهد رسید که برایمان عجیب است که چطور در گذشته بدون این فناوری زندگی می‌کردیم.

منابع:آی تی ایران،باشگاه خبرنگاران جوان