دلایل ضعیف بودن شبکه های داخلی و عدم استقبال مردم

مهمترین علتی که جلوی راه موفقیت شبکه های اجتماعی بومی را می گیرد، موضوع قوانین و مقررات است قوانین و مقرراتی که در کشور برای فعالیت های بومی وضع می شود به هیچ عنوان برای شبکه های خارجی مصداق ندارد و حتی اگر شبکه های خارجی خلاف مقررات عمل کنند، کسب و کارشان تحت تاثیر قوانین داخلی کشور قرار نمی گیرد. این درحالی است که برخی قوانین در حوزه کسب و کارهای دیجیتال سبب شده تا ریسک سرمایه گذاری از سوی بخش خصوصی کاهش یابد.

تبلیغ نکردن صدا وسیما برای این شبکه‌ها

صداوسیما و برنامه‌هایش شبکه‌های اجتماعی داخلی را رواج نداده و مردم را به استفاده از آنها سوق نمی‌دهند؛ زیرا می‌خواهند از تبلیغ این شبکه‌های داخلی، درآمدی عاید سازندگان این برنامه‌ها شود. سال‌هاست که مدیران شبکه‌های اجتماعی داخلی بارها این موضوع را اعلام می‌کنند؛ اما تا به حال مسئولین در این رابطه به صراحت صحبت نکرده بودند

سرعت بسیار پایین ارتباط

سرعت شبکه‌های اجتماعی داخلی به خصوصی شبکه‌هایی که بر روی موبایل فعال هستند بسیار پایین‌تر از شبکه‌های اجتماعی جهانی مانند تلگرام است و کاربران برای تسریع در ارتباط و تلف نشدن وقتشان، شبکه‌های اجتماعی جهانی را ترجیح می‌دهند.

امکانات کم

امکانات شبکه‌های اجتماعی داخلی بسیار کم است و در برخی موارد حداقل امکانات شبکه‌های اجتماعی را نیز ندارند. به همین دلیل کاربران ترجیح می‌دهند به جای سر و کله زدن با این شبکه‌ها، از برنامه‌ها و شبکه‌های اجتماعی قوی‌تر خارجی استفاده نمایند.

شبکه های اجتماعی داخلی سرویس و خدمات جدیدی عرضه نمی کنند با این حساب مشخص است وقتی شبکه اجتماعی دیگری سرویس بهتر و جدیدی ارائه کند قطعاً کاربران جذب آن شبکه می شوند.

چرا لاین و وایبر در ایران افت کرد، چون این دو شبکه نتوانستند سرویس جدیدی به کاربران خود عرضه کنند، بنابراین باید سرویسها تنوع داشته باشند و خلاقانه عمل کنند و سرویسی را در شبکه خود رونمایی کنند که دیگر شبکه ها ندارند.

استقبال کاربران ایرانی به شبکه های اجتماعی خارجی

گرچه آمار دقیقی از فعالیت شبکه‌های اجتماعی درایران موجود نیست اما بررسی ها حاکی از آن است که شبکه های اجتماعی مانند تبیان، کلوب، فیس نما، فارس توییتر، هم میهن و افسران در رده های نخست پرطرفدارترین شبکه های بومی قرار دارند و هریک دارای چند ده هزار کاربر هستند؛ حتی یکی از این شبکه ها مدعی شده که ۶ میلیون کاربر دارد. با این وجود در حوزه پیام رسان‌های موبایلی شبکه بومی با کاربر قابل توجه دیده نمی شود.
این درحالی است که شبکه های اجتماعی و پیام رسانهای خارجی هر یک چندین میلیون کاربر در ایران دارند و با وجودی که بخش عمده ای از اهداف این شبکه ها با اهداف ملی ما سازگاری ندارد اما کاربران ایرانی اقبال زیادی به این شبکه ها نشان می دهند.

اما همچنان این سوال باقی است که محتوای برانگیزاننده و ارزشمند چیست؟ انسانها معمولاً چه محتواهایی را دوست دارند؟